Logo Wydziału Mechaniczno-Energetycznego używane aż do początku XXI wieku.
18 X 1951 r. utworzono na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej Oddział Energetyczny pod kierownictwem prof. Wiktora Wiśniowskiego. Oddział ten był pierwszą tego rodzaju placówką w Polsce.
Wkrótce, bo już 1 IX 1954 r., Oddzial Energetyczny przekształcił sie w samodzielny Wydział Mechaniczno-Energetyczny. W skład nowo utworzonego Wydziału weszły katedry:
- Katedra Teorii Maszyn Cieplnych
- Katedra Pomiarów Maszynowych
- Katedra Kotłów Parowych,
- Katedra Turbin Cieplnych i Sprężarek,
- Katedra Silników Tłokowych i Maszyn Wodnych.
Dziekanem Wydziału został Prof. Teodor Wróblewski (na zdjęciu po prawej).
Katedra Silników Tłokowych, ze względu na specyficzne właściwości uprawianej tematyki dydaktycznej i naukowej, została z dniem 1 X 1963 r. przeniesiona na Wydział Mechaniczny.
Z Wydziału Chemicznego przeniesiono na Wydział Mechaniczno-Energetyczny Katedrę Maszynoznawstwa Chemicznego (1 III 1966) pod zmienioną (1 X 1966) nazwą Katedra Aparatury Chemicznej. W skład Wydziału Mechaniczno-Energetycznego weszła utworzona (1 III 1966) Katedra Matematyki "D".
Specjalnością Wydziału jest budowa i eksplowatacja zakładów energetycznych i urządzeń. W ramach tej problematyki istnieją następujące specjalizacje: budowa cieplnych zakładów energetycznych, eksploatacja cieplnych zakładów energetycznych, kotły parowe i maszyny wodne. Podział ten istnieje bez mian od powstania Wydziału.
Katedry Wydziału i zakłady mieszczą się w Gmachu Hutniczym (ul. Smoluchowskiego 25), Nowym Mechanicznym (ul. Łukasiewicza 5) i w gmachu Laboratorium Maszynowego (ul. Smoluchowskiego 21).
W chwili obecnej Wydział liczy 7 samodzielnych pracowników nauki, w tym 1 profesora zw., 2 profesorów n. i 4 docentów. Wydział zatrudnia 3 pracowników dydaktycznych , w tym 1 st. wykładowcę i 2 wykładowców oraz 19 pomocniczych pracowników naukowych, w tym 9 adiunktów, 5 st. asystentów, 4 asystentów i 1 asystenta stażystę. Opróćz tego Wydział zatrudnia 11 pracowników naukowo-technicznych i administracyjnych, tj.: 3 starszych techników, 1 technika, 1 laboranta, 3 robotników wysoko kwalifikowanych, 1 woźnego i 2 starszych pedli.
W początkowych latach istnienia Wydziału prowadzono studia dwustopniowe, przy czym trzyletnie studia I stopnia kończyły się uzyskaniem dyplomu inżyniera zawodowego, a szczególnie uzdolnieni absolwenci przechodzili na półtoraroczne studia magisterskie II stopnia. Ostatni absolwenci studiów I stopnia uzyskali dyplomy w roku akad. 1956/57. W następnych latach wydział kształcił wyłącznie inżynierów magistrów. W czasie istnienia Wydziału 10 pracowników naukowych uzyskało stopnie doktorskie.
W roku akad. 1965/66 utworzono na Wydziale Studium Wieczorowe.
Prezydium Zjazdu Absolwentów i konferencji Wydziału Mechaniczno-Energetycznego (1965)
Programy studiów ulegały ciągłemu rozwojowi i ulepszeniom pod względem dydaktycznym, w miarę postępu technicznego w energetyce.
Studenci i absolwenci Wydziału
| Rok akad. | Rekrutacja na I rok | Liczba studentów na Wydziale | Wydane dyplomy magisterskie | Wydane dyplomy inzynierskie |
|
1954/55 1955/56 1956/57 1957/58 1958/59 1959/60 1960/61 1961/62 1962/63 1963/64 1964/65 1965/66 1966/67 1967/68 |
114 139 110 72 65 89 90 86 100 118 91 110 118 115 |
361 369 310 248 227 246 273 263 269 352 364 397 483 446 |
17 31 23 16 34 + 1 ekst. 22 32 + 1 ekst. 37 33 37 35 42 59 66 |
30 50 27 - - - - - - - - - - - |
Stypendia studenckie
| Rok | Zwyczajne całkowite | Zwyczajne częściowe | Naukowe | Fundowane |
|
1955 1956 1957 1958 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 |
341 177 168 109 156 147 155 65 49 82 53 62 66 77 |
28 19+40 premiowych 16 16 18 20 11 16 15 29 61 40 62 41 |
- - - 1 1 - 4 4 5 2 5 6 4 - |
- - - - 9 13 88 84 96 91 85 150 139 124 |
Problematyka naukowa Wydziału jest wielokierunkowa; stąd trafniej można ją odczytać rozpatrując osiągnięcia prac naukowych w poszczególnyc zakładach.
Wydział utrzymuje kontakty z zagranizcznymi ośrodkami nauowymi, a mianowicie z Kijowskim Instytutem Politechnicznym, Uniwersytetem Technicznym w Dreźnie, Uniwerstytetem Technicznym i Instytutem Techniki Cieplnej w Budapeszcie, Uniwestytetem Paryskim, Politechniką w Bratysławie i Politechniką w Morawskiej Ostrawie.
Po reorganizacji Uczelni w w 1968 roku powastały na Wdziale Mechaniczno-Energetyczym dwa Instytuty: Instytut Miernictwa, Automatyzacji i Budowy Urządzeń Termoenergetycznych - dyrektor prof. dr inż. Mieczysław Sąsiadek, a tekże Instytut Maszyn i Urządzeń Hydraulicznych oraz Aparatury Przemysłowej - dyrektor prof. dr inż. Stanisław Żurakowski.
Tekst i zdjęcia opublikowane w Księdze Jubileuszowej wydanej z okazji XXV lecia Politechniki Wrocławskiej w 1970 r.
